سجدگاه خیس

وقتی حکم شده بود که سقراط حکیم کشته شود زن و شاگردانش دنبال او گریان و روان بودند.

 سقراط خیلی آرام و خونسرد به زنش گفت:
                                                       چرا گریه می کنی؟

   زن گفت:
           از آن میگریم که مقتول واقع شوی .

                  سقراط گفت:
                                      مگر دوست داشتی که قاتل واقع شوم ؟!

    زن گفت :
          از آن  گریه دارم که بی گناهت می کشند.

                         گفت:
                            مگر دوست داشتی که گناهکار باشم و کشته شوم؟! 

                                                        .......

     شاگردانش گفتند؟
              نعش تو  را چه کنیم؟!
                         گفت:
                                به صحرا بیاندیزید.

                  گفتند:
                        از درندگان در امان نخواهد ماند .
                       

                           گفت:
                                 چماق مرا برای دفع آنان در نزدیکی من بگذارید .!!

               گفتند:
                     در آن وقت که تو حس و حرکتی نداری، تا آنان را دفع کنی.؟!!!

                        گفت :
                   پس چون حس و حرکتی ندارم از آزار و اذیت آنان آسیبی نخواهد بود.

التماس2a
یا علی